Hippiler Haklı Mıydı?

Yıllardır dünya çapında yaşananlar her birimizi ya da daha doğru söylemek gerekirse çoğumuzu doğaya, huzura, sevgiye ve huzuru bulabileceğimiz arayışlara çevirdi. Sürekli devam eden savaş, şiddet, nefret hali insan psikolojisi için çok fazla. Benzer bir süreç Hippilerin ortaya çıktığı dönemde de yaşanmıştı. Günümüzde de sessiz sessiz, kimselere belli edilmeden bir Hippi hareketinin başladığını düşünüyorum. Ortaya çıktıkları dönemse bence, Gezi Parkı süreciydi.

Hippi yaşam tarzı; "Bugünkü mutlak retçiliğin temellerini atan bir oluşumdur. Dünyanın üzerindeki tüm bitki, hayvan ve insanlara ait olduğunu kabul eden apolitik bir görüştür. Kendilerine asla sınır koymayan, var olan tüm yetkilileri reddeden, komün hayatını savunan özgürlükçü bir harekettir. 1960'lı yıllarda dönemin komünist ve faşist yapılanmalarına karşı çıkan, özgürlüğün bireyin kendi içinde olduğunu savunan ancak uygulamaları ile anarşist düşünce tarzından ayrılan, düşünce biçiminin gerçek yaşama dönüştüğü bir yaşam tarzıdır." olarak anlatılmış Wikipedia'da. 
ABD'nin Vietnam'a asker gönderdiği bu dönemde Muhammed Ali Clay bir basın açıklaması yaparak bu savaşı kınadığını söyler. Sırf bu yüzden ünvanı geri alınır ve 3 yıl süreyle ringlere çıkması yasaklanır. Siyahi devrimci Malcolm X'in öldürüldüğü ve Martin Luther King'in siyahi birliğin başına gelerek yaptığı ünlü söylev "Bir Hayalim Var" yine bu dönemde olmuştur. Ardından Martin Luther King ve Robert Kennedy öldürülmesi ve Prag da Sovyet tankları olayları yaşanınca tüm dünyada milyonlarca genç belki de bir daha eşi benzeri olmayacak bir ayaklanma çıkardılar.Bu ayaklanma işçi sınıfa da yayılınca hayat felç oldu ve 1968 yılı tarihe başkaldırı yılı olarak geçti.

Sıra takvim sayfalarını hızlıca çevirmeye ve günümüze 3 Eylül 2015'e gelip durmaya geldi. Gerek ülkemiz gerekse dünya açısından durum hiç de iç açıcı değil. Her gün şehitler, deniz kıyısına vuran çocuk cesetleri, ülkelerinden kaçmaya çalışan insanlar ve hiç kimsenin önüne geçmeye çalışmadığı terör olaylarıyla karşı karşıyayız. Bu durumda bizler ne yapmalıyız? Aylardır televizyonu açmak, gazeteleri okumak gelmiyor içimden. Hatta twitterı açtığımda karşıma çıkacaklardan korktuğum için paylaşımımı yapıp kaçıyorum. Kısacık hayatımda huzurlu yaşamı istemek çok mu artık bilemiyorum.

Hippileri araştırırken karşıma her yıl 1 aylığına bir yerde buluştuklarını gördüm. Yine onlara has bir şekilde hiç bir bilgiye ulaşamayacağımı düşünmeye başlamıştım ki bir kampa katılmış ve yaşadıklarını paylaşmış bir siteye ulaşabildim. Yazıya ulaşmak için tık tık. Okuyacağınız 2008 deki bir buluşmaya ait fakat Türkiye Gökkuşağı Festivali diye arattığınızda bir sonraki buluşmaları için yer bilgisine ulaşabiliyorsunuz. Fakat sanmayın ki bu detaylı bir bilgi. Kamp alanına ulaşım kabataslak anlatılıp sizlerin üzerinde çiçek resimli bezleri takip etmeniz gerekiyormuş sanırım. Bu kamplar oldukça ilgimi çektiyse de 20'li yaşları geçtim belki merak edenler olur diye yazıyorum. Kendilerinin Facebook gruplarına ulaşmak isterseniz eğer o da burada tık tık.

Hayatımın kalitesi açısından çevremle ve kendimle ilgili temizlik, iyileştirme çaılşmaları yaptığım bu günlerde çiçek çocukları düşünmeden ilerlemek oldukça zordu anlayacağınız. Bir de üstüne hepinizin de yakından tanıdığı Benim Tatlı Hikayem'in güzel sahibesi instagram'da öyle güzel bir paylaşım yaptı ki bu yazının yazılma zamanı gelmiş dedim. İşte bana bu yazıyı yazdıran muhteşem figür ;) tık tık

Sonuç olarak sözü John Lennon'a bırakmak gerek değil mi? Bu şarkıyı öğrenin, öğretin, herkes bir ağızdan söylesin. Belki de kurtuluş böyle bir birlik oluşturmaktadır.



John Lennon diyor ki;

Imagine there’s no heaven’ 
Cennetin olmadığını hayal et 

It’s easy if you try’ 
Eğer denersen bu kolay 

No hell below us’ 
Altımızda cehennem yok 

Above us only sky’ 
Üstümüzdeyse sadece gökyüzü var 

Imagine all the people 
Hayal et bütün insanların 

living for today... 
bu gün için yaşadığını... 

Imagine there’s no countries’ 
Hiç ülke olmadığını hayal et 

It isnt hard to do’ 
Bunu yapmak zor değil 

Nothing to kill or die for’ 
Öldürecek ve uğruna ölecek bir şey yok 

No religion too’ 
Ve din de yok 

Imagine all the people 
Hayal et bütün insanların 

living life in peace... 
hayatı barış içinde yaşadığını 

Imagine no possesions’ 
Mülkiyetin olmadığını hayal et 

I wonder if you can’ 
Yapabilir misin merak ediyorum 

No need for greed or hunger’ 
Hırsa ve açgözlülüğe gerek yok 

A brotherhood of man’ 
İnsanların kardeşliği 

Imagine all the people 
Hayat et bütün insanların 

Sharing all the world... 
Tüm dünyayı paylaştığını 

You may say Im a dreamer’ 
Benim bir hayalci olduğumu söyleyebilirsin 

but Im not the only one’ 
ama tek ben değilim 

I hope some day you’ll join us’ 
Umarım bir gün sen de bize katılırsın 

And the world will live as one 
Ve dünya yek vücut olarak yaşar

Bu sözlere katılmak ya da katılmamak elbette ki size kalmış ama bu seçimi yapmak sanıyorum ki çok da zor değil... Sevgiyle kalın.

2 yorum:

  1. Sinemm okurken gözlerim doldu! Aynen bu!
    Ben de uzun zamandan sonra yeniden son dört beş aydır her gün John Lennon şarkıları dinliyorum, sanki buna ruhumun ihtiyacı var diye düşünüyorum. Dünya Barış Günü olduğunu duyunca yine aklıma 68 kuşağı ve Beatles-John Lennon geldi ve ben de figürü paylaşırken bir de ben okuyayım diyerek kapsamlı bir araştırma yaptım senin gibi. Sonra da ruhum 20'sinde değildi ama 30'unda tıpkı bir hippie dedim!
    Çalışmamın sana bu yazıyı yazman için ilham olması beni çok onurlandırdı arkadaşım. Hippie kızım ve ben sana çok çok teşekkür ederiz. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Asıl ben senin o güzel hayal gücüne ve sevgi dolu kalbine teşekkür ederim :)

      Sil

Blogger tarafından desteklenmektedir.