Daha İyi İnsanlar Olmaya Çalışalım

Artık içimden hiçbir şey söylemek gelmiyor. Sizlerde hale o güç var mı bilemiyorum. Ne acı...
Herkes zaten çukurun en dibine inmiş bu ülkede yaşam mücadelesi vermeye çalışırken bir de bombalar patlıyor. Hem de başkanlık sisteminin meclise sunulduğu günde. Acaba demeden duramıyor insan...

Çünkü daha önce de yaşadık benzerlerini. Ülkenin geleceği ile ilgili önemli kararların meclise sunulduğu günlerde hep bir bomba patlıyor, bir operasyon yapılıyor ve biz şok geçirirken onlarda bize geçiriveriyor.
Neden? Neden iyi insanlar olamıyoruz? Neden bu sabah birilerini bir arabanın camını patlatırken görmek zorunda kalıyorum. Neden kendimi güvenli hissedebileceğim bir ülkede yaşayamıyorum? Neden kazandığım para kendimi mutlu edecek aktivitelerin hepsine yetmiyor da aralarından seçmek zorunda kalıyorum? Neden ülkemin yönetim kademesi beni de düşünmüyor? Neden böylesi kültürlü bir milletin şehirlerinde her akşam tiyatrolar, müzikaller, operetler oynanmıyor? Neden her birimiz kurtlarımızı dökmek için konserlere koşamıyoruz?
Neden avmlere, meydanlara, parklara, bahçelere, kalabalık yerlere gitmeye korkar oldu insanlar? Neden? Ülkenin yöneticileri hem hükumet, hem muhalefet, her biri insanlarına neden bu kadar kolay arkasını dönebiliyor?
Yüzlerce soru var kafamda. Sizin de olsun. Sorun! Merak etmeyenlere de sorun, düşünsünler. Aaa hakikaten neden desinler. Sadece yeter demekle bitmiyor çilemiz. Artık kökten bir çözüm üretmeliyiz.
Yine bir sürü insanımızı kaybettik. Bir kısmı da yaşam mücadelesi veriyor. Oysa gerek var mı böyle bir şeye? Yok bence. Peki ya sizce? 

12 yorum:

  1. Sonsuz bir cenaze töreni içerisindeyiz...

    YanıtlaSil
  2. Çok haklı sorular ama cevap verebilecek kişiler yok.

    YanıtlaSil
  3. ne yazılır inanın bilemedim. Ama siz iyiki yazmışsınız :(

    YanıtlaSil
  4. Sinem kızım. Gittikçe yükselen umutsuzluk içindeyiz. Bizler ancak tepkimizi dile getirebiliyoruz. Ama zorbalık her alanda gayet başarılı. Yetki olmayınca hayıflanmaktan başka çaremiz yok, sadece seyrediyoruz. Hiç olması gerektiği gibi yönetilmiyoruz. Üstelik günlük aktivitelerini hiç sekteye uğratmayanlar, hâlâ neşesini bozmayan insanlar var her yerde. Onları sadece ayıplıyabiliyorum. Kalemine sağlık kızım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle maalesef Ece abla ama umutsuzluk içerisine düşmek bizleri daha da içinden çıkılmaz bir duruma sokacaktır. Bu nedenle hep ümit etmeli bence.
      Nedense hep içimde bu kötü günlerin yakında geçeceğine dair bir umut var. Geçmişte olduğu gibi dibi bulup hızla en tepelere yükseleceğiz. Bizde bu güç var. Sevgilerimle...

      Sil
  5. Kaleminize sağlık, aslında herkes bu soruları kendine soruyorda, bir cevap bulamıyor maalesef, elimiz kolumuz bağlanmış çaresiz şekilde bekliyoruz. Sadece dua etmek geliyor elimizden, bir daha bir annenin yüreği yanmasın diye. :/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Maalesef sadece dua etmeye devam edersek daha çok annenin yüreği yanacak gibi görünüyor. Kalkıp bir silkelenmemiz lazım artık.

      Sil
  6. Umutsuzluga kapilmamak çok zor. Siradan vatandasin vergileri kurusuna kadar çekilirken en basit hakki can güvenligi bile yok.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle maalesef ama ümit olmadan yaşanmaz. Ümidi kaybetmemek en önemlisi.

      Sil

Blogger tarafından desteklenmektedir.