Sıcacık, çocukların gözlerini ayırmadan izleyecekleri bir animasyon Karlar Ülkesi. Fakat biz büyükler aynı keyifle izler miyiz? Onu bilemedim. Zaman zaman sıkıldığımı itiraf etmeliyim çünkü filmi müzikal animasyon olarak adlandırmak gerek. Karakterler zaman zaman şarkı söyleyerek konuşuyorlar. Bu da zaman zaman can sıkıcı olabiliyor. Sanıyorum ne demek istediğimi anlamışsınızdır. Bunun haricinde karakterlerin güzelliği, renklerin seçimi her biri ayrı güzel.
Film tüm kahramanlarımız minikken başlıyor. Kristoff buz kalıpları çıkarıyor donmuş bir nehirden, Anna ve Elsa ise krallığın kocaman şatosunda oyunlar oynuyorlar. Fakat Elsa'nın doğuştan sahip olduğu bir güç yüzünden Anna yaralanıyor ve o günden sonra Elsa kendini her şeyden ve herkesten soyutluyor taa ki taç takma törenine kadar.
Güçlerini kontrol edemeyince uzaklara kaçıyor ama kardeşi onu geri getirmeye öyle kararlı ki hiç bir şey Anna'yı yolundan edemiyor. Kristoff' ve ren geyiğiyle bir dağ kulübesinde tanışıp birlikte maceralı bir yolculuğa çıkıyorlar. Fakat işler olduğundan da kötü bir hal alıyor.
Her animasyon filmde olduğu gibi bu filmde de çeşitli dersler alacak miniklerimiz. Mesela tanıştıkları insanlara hemen güvenmemeleri gerektiği, arkadaşlık, dostluk, sevgi, kardeşlik olgusunun her şeyden önemli olduğu ve verilen sözlerin tutulması gerektiği gibi şeyler hatırımda kalanlar. Bunlar haricinde kardan adamın sıcak bir ortamda eriyebileceği gibi fiziki bir kuralı da öğrenecekler ;)
Bu da Disney'in miniklere hediyesi :) Kendi kardan adam Olaf'ınızı kendiniz yapın ;)
Müzikallerden hoşlananların çocuklarıyla keyifle izleyeceklerini düşünüyorum. İyi seyirler dilerim :)
Konuyla İlgili Düşüncenizi Yorum Bölümünde Paylaşabilirsiniz