12 Yıllık Esaret gerçek bir yaşam hikayesi. İnsanların, ellerine güç geçtiğinde ne kadar acımasız, ne kadar ırkçı, ne kadar kibirli olabildiğinin hikayesi bir yandan da. Filmi izlemek biraz yürek istiyor bence. Çünkü geçmiş yıllarda sırf ten renkleri farklı olduğu için iğrenç muamelelere maruz kalan bu insanların gerçekten yaşadıkları sıkıntılara şahit olmak çok zor.
Solomon 1841'de özgür yaşayan nadir siyahlardandır. Ailesiyle yaşadığı bir evi, arkadaşları, kemanı kısacası isteyebileceği her şeye sahiptir. Arkadaş toplantılarında kemanını çalan ve çok sevilen bir arkadaştır.
Günün birinde iki adamla tanışır ve onların sözlerine kanarak yola çıkar. Bu ikili Solomon'ı yedirir içirir, iyice sarhoş eder ve maalesef Solomon elleri ve ayakları kelepçeli bir halde uyanır.Köle olması için satılmış ve buna boyun eğmekten başka çaresi kalmamıştır.
Özgür dünyasından koparılıp köleleştirilen ne ilk siyahtır ne de son olacaktır. Başlarda aslında özgür bir adam olduğunu anlatmaya çalışsa da bu aksi yönde etki yapar ve o da bunu anlatmaya çalışmayı bırakır.
Kurallara, işkencelere, haksızlıklara her seferinde karşı geldiği için birçok kez yer değiştirir. Gördükleri ve yaşadıkları onu öylesine yorar ki bazen savaşmaktan vazgeçer, bazense inadına karşı durur olanlara.
Ve bir gün, sevdiklerine, ailesine, arkadaşlarına haber verme şansını yakalar.
Solomon Northup 12 yıllık köleliğin ardından 1853'te yaşadığı her şeyi yazar ve kitaplaştırır. Filmde beni etkileyen bir cümleyi de buraya yazmazsam olmaz elbette.
"Ben hayatta kalmak istemiyorum, ben yaşamak istiyorum."
Aslında biz de bu kısacık hayatı dolu dolu yaşayabilmeliyiz değil mi? Keyifli seyirler :)
Ben de bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine izlemiştim. Ama sinema da izlemeyi daha çok isterdim. Harika bir filmdi. Brad pitt kısa rolüyle de ayrı bir hava katmış filme. Senaryo biraz benzer ama Django 2013 te gayet başarılı bunu da izlemeni tavsiye ederim.
YanıtlaSilEvet, izlemiştim Django'yu da çok iyi bir filmdi gerçekten de.
Sil